Hoi Alex. Het is een genoegen om je vandaag te interviewen! Kun je jezelf aan onze lezers voorstellen?

Ik ben Alex, een 39-jarige ondernemer die oorspronkelijk uit Duitsland komt, met levens- en werkervaring in Australië en Oostenrijk. Familie staat centraal in mijn leven; ik ben een trotse vader van twee prachtige dochters en een echtgenoot van een geweldige vrouw. Als het me lukt om wat vrije tijd vrij te maken, kun je me waarschijnlijk zien opladen door op een van mijn fietsen te trappen en de schilderachtige routes om me heen te verkennen.

Jij bent het brein achter de innovatieve PATCHBOX producten. Hoe ben je op die geniale ideeën gekomen?

Ik ben altijd geïntrigeerd geweest door het mechanisme van creatie, een passie die werd aangewakkerd in de werkplaats van het elektrotechnisch installatie- en apparatenbedrijf van mijn ouders. Als kind bracht ik na de kleuterschool uren door met knutselen met materialen, knutselen wat mijn verbeelding maar tevoorschijn toverde. Deze vroege speeltuin legde de basis voor mijn praktische vaardigheden.

Tijdens schoolvakanties werkte ik in het familiebedrijf, niet alleen om wat zakgeld te verdienen, maar ook om mezelf onder te dompelen in de wereld van kabels en constructies - omgevingen die ik intrinsiek fascinerend vond.

Maar misschien is de verrassende wending in mijn verhaal dat mijn inherente luiheid - of moet ik zeggen, mijn verlangen naar efficiëntie - een belangrijke drijfveer is geweest voor mijn innovatie. Ik heb een instinctieve drang om taken te stroomlijnen tot het punt van gedachteloosheid, of het nu gaat om het inladen van een vaatwasser of het beheren van complexe bekabelingssystemen.

Deze combinatie van praktijkervaring uit mijn jeugd en een niet aflatend streven naar efficiëntie heeft geleid tot de creatie van PATCHBOX. Het gaat erom noodzakelijke taken om te zetten in naadloze acties die opgaan in de structuur van het dagelijks leven.

Ben je altijd al een uitvinder geweest of is het allemaal begonnen met de PATCHBOX?

Mijn neiging tot uitvinden was al aanwezig lang voordat PATCHBOX bestond. Het ontstond voor het eerst in mijn schooltijd, waar ik vaak snel nieuwe onderwerpen begreep die door leraren werden geïntroduceerd.

Zodra het principe duidelijk was in mijn hoofd, verschoof mijn aandacht en werden de gewone voorwerpen op mijn bureau - potloden, paperclips, elastiekjes - de gereedschappen van mijn verbeelding, die nieuwe vormen en functies aannamen. Deze speelsheid was niet alleen beperkt tot het klaslokaal.

Het werd ook gevoed door de ontelbare uren die ik in de werkplaats van mijn ouders doorbracht, waar ik omringd werd door gereedschappen en materialen die mijn creativiteit tot bloei lieten komen.

Die omgeving was belangrijk voor mijn begrip van hoe dingen werken, zowel mechanisch als fysiek, en het verfijnde mijn vermogen om die principes effectief toe te passen. Deze ervaringen legden de basisvaardigheden die ik ooit zou toepassen bij het uitvinden van de PATCHBOX.

Toen je het concept van de PATCHBOX voor het eerst aan je vrienden voorlegde, wat dachten ze toen? En wat dacht jij?

Toen het ging om de PATCHBOX, was discretie onze aanvankelijke strategie. Sepp was de eerste en enige persoon die ik al vroeg bij de visie betrok. We sloten een vertrouwelijkheidspact en werkten ijverig aan het idee totdat het robuust genoeg was om er een patent op te nemen.

Het was een cruciaal moment, toen we al ons beschikbare geld in die patentaanvraag investeerden, maar het markeerde ook het punt waarop we eindelijk open konden zijn over onze innovatie.

De reactie van vrienden was verrassend gematigd; ze deelden ons enthousiasme niet, misschien omdat het probleem dat we oplosten zo specifiek was voor onze branche. Collega's en branchegenoten reageerden vaak sceptisch en velen suggereerden dat zo'n oplossing niet nodig was.

Achteraf gezien bleek het verstandig om onze aanvankelijke geheimhouding te bewaren. De twijfel van buitenaf, als we het te snel hadden gehoord, had ons er misschien van weerhouden door te gaan met waar we in geloofden.

Samen met Josef "Sepp" Hofstätter heb je het bedrijf in 2015 opgericht. Van een klein bedrijfje in een garage naar een succesvol bedrijf in een modern kantoor in Wenen.

Als je terugdenkt, op welke ervaring of prestatie ben je dan het meest trots?

Als ik terugdenk aan onze reis van een bescheiden startup in een garage naar een bloeiende onderneming in een strak kantoor in Wenen, dan is de triomf die mij het dierbaarst is, het onwrikbare partnerschap dat Sepp en ik hebben onderhouden bij elk hoogte- en dieptepunt.

Onze band is misschien wel de meest substantiële in mijn leven en overtreft zelfs de tijd die ik met mijn vrouw heb doorgebracht. We zijn elkaar diepgaand gaan begrijpen, herkennen onze individuele sterke en zwakke punten en weten intuïtief wanneer we elkaar een handje moeten helpen of de leiding moeten nemen.

Deze synergie tussen ons is de basis van ons succes. In ons eentje zouden we misschien geen van beiden zo'n ambitieus pad zijn ingeslagen, maar samen zijn we een ontembare kracht geworden.

Wat was de inspiratie voor de PATCHBOX?

Het concept voor de PATCHBOX ontstond op een avond waarop ik tot mijn knieën in de netwerkkabels zat bij de opening van een hotel. Als opgeleid IT-systeemingenieur had ik de taak om het WLAN-netwerk voor gasten op te zetten.

Daar zat ik dan, tot diep in de nacht, methodisch kabels uit te pakken en aan te sluiten, toen een moment van bezinning me trof: Waarom gebruiken we nog steeds traditionele patchpanelen als hun enige voordeel een eenmalige organisatie is? Gedurende mijn hele carrière werd ik elke keer dat ik een netwerkkast bezocht begroet door de onvermijdelijke chaos van kabels, ondanks de aanwezigheid van kabelmanagers.

Op dat moment ging er een lampje branden. Wat als we de vaak verspilde ruimte die deze rangeerpanelen innemen konden hergebruiken om de overtollige kabellengten netjes op te bergen?

Daar is het idee voor PATCHBOX ontstaan - uit een verlangen om een filosofische overpeinzing om te zetten in een praktische, ruimtebesparende oplossing.

Welk verhaal van een klant heeft je echt blij gemaakt?

Het is echt een uitdaging om één klantverhaal aan te wijzen waar ik het meest blij van werd, want er zijn ontelbare gevallen geweest waarin de feedback van onze klanten ons team blij heeft gemaakt. Elk verhaal, elk stukje feedback is een bewijs van de impact die we hebben, en samen zijn ze een bron van grote trots en motivatie voor ons.

Je rol moet erg veranderd zijn sinds de oprichting. Wat waren je taken toen en wat zijn ze nu?

Het is heel fascinerend om na te denken over de evolutie van mijn rol sinds de oprichting van ons bedrijf, omdat het een gebied is dat we actief aan het verfijnen zijn. In de begindagen droegen Sepp en ik vele petten. We waren nauw betrokken bij alles, van productontwerp, verkoop en marketing tot relaties met investeerders en zelfs de alledaagse taak van het schoonmaken van het kantoor. Het was altijd alle hens aan dek.

Naarmate het bedrijf is gegroeid, hebben we het geluk gehad om specialisten aan boord te halen die uitblinken op deze gebieden, waardoor we het werk kunnen delegeren en op een hoger plan kunnen brengen op manieren die we alleen niet hadden gekund.

Het is een voortdurend proces waarbij we onze verantwoordelijkheden evalueren en herverdelen om beter te voldoen aan de behoeften van het bedrijf en te profiteren van onze groeiende expertise.

Op dit moment richt ik me vooral op productontwerp, het beheren van ons intellectuele eigendom en het toezicht houden op onze IT-infrastructuur. Nog maar een paar dagen geleden zou ik personeelszaken in dat rijtje hebben opgenomen, maar ik ben blij te kunnen zeggen dat we onlangs een expert hebben verwelkomd die het roer van die cruciale functie overneemt.

Wat vind je het leukste aan je werk?

Wat ik het leukste vind aan mijn baan is het voorrecht om elke ochtend ons kantoor binnen te lopen en begroet te worden door een team van uitzonderlijk getalenteerde mensen - van wie ik de meesten persoonlijk heb geselecteerd en aan boord heb gehaald. (Denk je dat jij een geweldige aanvulling op ons team zou zijn? Klik hier om je bij ons aan te sluiten!)

Hun energie en passie zijn voelbaar en volgens mij is het leven te kort om ook maar één dag te worden omringd door iets minder dan die positiviteit.

Een ander aspect dat mijn dagelijkse routine versterkt, is de enorme diversiteit van mijn verantwoordelijkheden. Hoewel ik geen aanspraak kan maken op diepgaande expertise op een bepaald gebied, beschik ik over een breed inzicht in een spectrum van disciplines.

Deze brede kennis houdt mijn dagen dynamisch en zorgt ervoor dat ik me nooit hoef te vervelen en dat er altijd een nieuwe, opwindende uitdaging in het verschiet ligt.

Wat is het gekste dat op je bucketlist staat?

Bovenaan mijn bucketlist staat een avontuurlijke droom om met mijn gezin een paar jaar over de wereld te reizen aan boord van een Expedition Truck - een robuust voertuig dat nog gebouwd moet worden. Het is het idee van ultieme vrijheid en verkenning, van onbekende paden bewandelen met degenen van wie ik hou en herinneringen creëren op een echt grote schaal.

Als je een beroemdheid als beste vriend kon hebben, welke beroemdheid zou je dan kiezen?

Eerlijk gezegd kan het concept van vriendschappen met beroemdheden me niet bekoren, omdat ik een eigenaardige gril heb met namen - vooral die van beroemdheden. Ze blijven gewoon niet in mijn geheugen hangen. Zelfs als ik een film heb gezien, heb ik moeite om me te herinneren welke sterren erin voorkomen.

Heb jij een talent dat de meeste mensen niet kennen?

Een van mijn minder bekende talenten is het spelen van de Didgeridoo met circulaire ademhalingstechnieken, waardoor ik ononderbroken kan spelen zonder onderbreking. Deze unieke vaardigheid heeft mijn longcapaciteit aanzienlijk vergroot tot bijna 10 liter, wat me ongelooflijk goed van pas komt bij duursporten.

Het heeft me ook in staat gesteld om een persoonlijk record te vestigen door mijn adem meer dan 4 minuten in te houden - een bewijs van de onverwachte voordelen van deze oude muzikale kunst. Vrij willekeurig, nietwaar?

Welke superkracht zou jij kiezen als je er een mocht hebben?

Als ik een superkracht zou moeten kiezen, dan zou dat ongetwijfeld het vermogen zijn om de tijd stil te zetten. Het vooruitzicht om de haast van uren en minuten een halt toe te roepen, biedt een aantrekkelijk uitstel in onze snelle wereld.

Het gaat niet alleen om de stilte; het is de kans om na te denken, te perfectioneren en het moment te waarderen zonder de onophoudelijke druk van de tikkende klok. En, puur pragmatisch gezien, bedenk eens hoe productief je zou kunnen zijn met het geschenk van onbeperkte tijd!